Naar de haaien

Het lijkt alweer eeuwen geleden dat ik geschreven heb. Waarschijnlijk zijn we dus helemaal in de vakantiemodus. Inmiddels is er veel veranderd, vooral in onze vakantieplannen. De zeegrens die we terug wilden nemen vanuit Belize naar Guatemala gaat namelijk meerdere dagen dicht i.v.m. weekend en feestdagen. Dat wordt niet op publieke websites aangekondigd zoals in NL, maar dat komt je ‘toevallig ter oren’ en daar mag je dan op anticiperen. Gelukkig zijn we getraind in plannen aanpassen ;)

Zondag 11 september op het schiereiland Flores hebben we heerlijk Italiaans gegeten. Verse pasta met zeevruchten en brownie met ijs na, jumjum.

Om half vijf maandagochtend was er vertrek naar Maya bolwerk Tikal. De stad heet eigenlijk Ti ak’al, aangezien dit te moeilijk is, is de naam gewoon veranderd. We hadden een tour met gids geboekt, maar daar was Mikal na 2 minuten klaar mee. Dus voor degene die nu op een uitgebreide geschiedenislezing hoopt, die komt er niet.

We zijn samen met Antoine (de Fransman waarmee we de vulkaan beklommen en daarna overal zijn tegengekomen) en een Zwitser op pad geweest.

Een korte culturele samenvatting:

Tikal was ooit een machtige Maya stad, met in de hoogtijdagen ruim 100.000 inwoners in en rondom de stad. Het wordt ook wel de City of Sound genoemd. Er zijn meerdere pleinen aan vier zijdes bebouwd met tempels voor de hoge heren. Deze plaza’s zijn dusdanig gebouwd, dat bij spreken vanuit een centraal punt in het midden je in alle tempels gelijktijdig de boodschap ontvangt.

Er zijn zowel tempels die als paleizen/woningen dienden, als ook piramides waarin grootheden begraven werden. Naast de tempels, zijn er ook enkele speelvelden waarop een balspel werd gespeeld. De captain van het winnende team ging de hoogste eer tegemoet: zijn hoofd werd geofferd om een stap dichterbij de ‘hemel’ te komen. Vervlogen tijden ;).

Tikal is gebouwd tegen een lichte heuvel,volledig in de jungle, zonder rivieren o.i.d. in de omgeving. Dit maakt de setting nu heel uniek, maar zorgt er ook voor dat in /- 800 na Christus de stad dusdanig was gegroeid, dat het opvangen van regenwater niet meer voldoende water opleverde voor de gehele populatie. Hierdoor is de stad verlaten, om pas in 1848 compleet begroeid opnieuw ontdekt te worden. Pas een paar procent van de stad is nu opgegraven.

Behalve tempels beklimmen en deze info vergaren, hebben we de dag vooral doorgebracht met het verjagen van muggen en het spotten van dieren: apen, héél veel neusberen, Woody woodpeckers en vooral belangrijk; de toekans!

In de middag hebben we rustig het kleurrijke Flores zelf verkend en hebben we taco’s gegeten bij een klein Mexicaans eetkraampje.

Dinsdag wéér vroeg op, dit keer voor de reis naar Belize. Rugzak op en ontbijt in de bus. Opvallend dat meteen na de grensovergang de wegen beter zijn, de huizen anders (hout) en zeker ook de mensen. Geen mensen meer met Latijns-Amerikaans uiterlijk, maar echt Caribisch. Als onderdeel van de Commonwealth (nog... lekkere timing Sampers) is Belize Engelstalig en zo dus ook de reclame op straat. Vanuit Belize City (hoofdstad) mochten we nog 45 minuten op de veerboot naar het eiland Caye Caulker.

Een eiland met echt een Caribische sfeer. Veel rasta’s, veel fietsen en er wordt gereden in golfkarretjes in plaats van auto’s. Eenmaal aangekomen hebben we eerst maar even gerust. ‘s Avonds hebben we gegeten met Mats (medelander, z’n vriendin was ziek). Op het menu: kreeft van de bbq! Hetgeen deze eilanden bekend om staan.

Gisteren hebben we de dag doorgebracht op een zeiljacht en heerlijk gesnorkeld. Onze kapitein wist heel veel te vertellen over het koraal en de vissen. Stiekem vonden we de grote dieren in het water toch het interessantste. Helaas hebben we geen zeekoeien gezien, maar we hebben gezwommen tussen de verpleegsterhaaien, pijlstaartroggen, schildpadden en als kers op de taart zwom er een school dolfijnen langs onze boot op! Vóór de terugtocht mochten we nog even ‘vrij snorkelen’. Nou, geef me een ‘go’ en Olga ligt in het water! Dit keer ging Olga echter naar de haaien, of ja, eigenlijk andersom. In plaats van dat de dieren wegzwommen, vonden ze me wel interessant en kwamen even snuffelen. Mikal (en de rest van de boot) lachen, ik gillen. Haha oeps..

Na terugkomst hebben we nog gegeten en drankjes gedaan met Iris en Mats en daarna heerlijk nagedroomd. Fantastische dag!

Vandaag hebben we een rustdag ingelast. Rustig ontbeten en geluncht en daarna het bootje gepakt naar het noordelijke eiland van Caye Caulker. Hier het idyllische plaatje…

Terwijl ik deze blog typ, lig ik in zo’n mooie grote hangmat op een pier voor een strandtent. Er wordt rustgevende muziek gedraaid en ik word omgeven door een kalme, azuurblauwe zee. Op rechts in de verte mangrove en voor en links van me alleen open zee. Drankje bij de hand, lekker eten, leesboek erbij en de zon gaat onder… Oké, nu stop ik.

Fijn weekend alvast.

Eilandgroetjes van ons!

Olga