TRAVELLING: aapjes kijken

Beste trouwe lezersschare,

Inmiddels zijn we een aantal paspoortstempels en honderden kilometers verder.
Jullie hebben erg lang moeten wachten op dit verhaal, excuses daarvoor. Als goedmaker, of om de schade in te halen, is dit verhaal dan ook extra lang. Enjoy it:

Op de traditionele markt in Palembang alweer twee weken geleden (10 juni) waren Woro en ik getuige van veel verse groenten, vis en vleesslachtingen. Na deze indrukwekkende laatste belevenis in Palembang, verliep de dag snel: opgehaald worden door Yiska, naar het vliegveld, vlucht naar Kuala Lumpur met natuurlijk een bezoekje aan de Starbucks, vlucht naar Medan en daar stonden ze dan: mijn ouders en achternichtje op een vliegveld aan de andere kant van de wereld. Het blijft raar.

Maandag eerst een relaxdagje in Medan: wandelen en shoppen! Helaas zonder iets te kopen, want de backpack zit nog steeds tot het laatste gaatje gevuld.

Dinsdag is in alle vroegte onze rondreis met chauffeur Willy van start gegaan. Te beginnen met een stadstour door Medan. Veel informatie over dit bijzondere land zijn we ondertussen rijker: van de traditionele volken met haar koningen tot de eerste presidenten en van de Nederlandse koloniale bezetting tot de islamitische en christelijke invloeden. In Medan hebben we onder andere het paleis van de Malay King en de grote Al Mashun Moskee bezocht. Alle informatie over gebeden, kniebuigingen, graven, etc. zal ik jullie besparen. Voor de liefhebber: gratis te verkrijgen bij thuiskomst. Vanuit Medan zijn we via vele palmolieplantages doorgereden naar Bukit Lawang. Een dorpje grenzend aan Noord-Sumatra’s jungle. Het dorp staat bekend om zijn orangutan-rehabilitatiecentrum. Van hieruit zijn sinds 1973 ruim 200 apen succesvol teruggeplaatst in hun natuurlijke habitat. Bij de laatste telling bleken er nog ongeveer 5000 van deze mooie dieren in leven te zijn. ’s Middags hebben we een jungletrek van 4.5 uur gemaakt. Onderweg hebben we genoten van een indrukwekkende flora&fauna: cacaoplanten, bijzondere bomen, bloemen, lianen en natuurlijk de apen! Thomas leaf monkeys, gibbons, apen waarvan we de naam weer zijn vergeten en DE orangutans. Met enige voorzichtigheid kun je deze knappe wezens zelfs uit je hand laten eten! Samenvattend: bij een bezoek aan Sumatra is een jungletrek een absolute must!

Woensdag voerde de reis weer terug naar Indonesisch grootste stad na Jakarta en Surabaia: Medan. Dit keer met de meest kitch uitziende Christelijke kerk die ik ooit gezien heb en de leverancier van onze tasjes en laarzen: een krokodillenfarm. De Partij voor de Dieren zou hier helemaal doordraaien.
Doel op deze dag was het bergdorpje Brastagi met haar bekende fruitmarkt en omgeven door twee slapende, maar rokende vulkanen. Op weg hiernaartoe hebben we nog een Boeddhistische tempel aangedaan. Ondanks de blinkende gouden verflaag, was dit wel een mooi gebouw. Aangekomen in het koude Brastagi hebben we nog kort een duik in het zwembad genomen, zijn we langs de straat gaan eten (uiteraard in de Bavaria-Oranje-jurk) en toen was het bedtijd. ’s Nachts om kwart voor 4 plaatselijke tijd, mocht het heugelijke nieuws ons bereiken dat we dit jaar geen festiviteiten rondom een eventueel kampioenschap gaan missen. Schade Holland, alles ist vorbei… :(

Donderdag een 6 uur durende trip met onderweg stops in de traditionele Batakdorpen. In deze dorpen wonen de inheemse stammen. Het batakvolk wordt ingedeeld in 5 stammen (Batak Karo, Simalungun, Toba, Mandaili en Pakpak). De stammen leven in verschillende regio’s, ieder met zijn eigen taal, gebruiken en religieuze voorkeur. Een dorp wordt opgebouwd uit enkele grote batakwoningen waar afhankelijk van de stam, tot wel 8 families kunnen huizen (weergegeven door het aantal vrouwenborsten dat de buitenzijde van de woning siert). Van oorsprong is dit volk kannibalistisch en spelen geesten en ‘black magic’ een grote rol. Tegenwoordig overheersen kerken en moskeeën. In de christelijke dorpen staan de bordjes met de schuilnamen B1 (hondenvlees) en B2 (varkensvlees) langs de weg…
Naast de batakwoningen zijn we gestopt bij de Sipiso-piso waterval aan de Noordzijde van het Tobameer.
Het laatste deel van het programma vandaag bestond uit de overtocht naar Samosir. Samosir is het eiland in het Tobameer, oftewel het eiland op het eiland Sumatra; ontstaan na vulkaaneruptie tienduizenden jaren geleden. Na aankomst zijn Maaike en ik moedig in het onstuimige water geplonsd. Later zijn we gaan eten bij Lonely Planets tip Jenny’s Restaurant, waar we heerlijke ikan bakar (verse vis van de BBQ) hebben gegeten en werden getrakteerd op live Batakmuziek.

Vrijdag hebben we een tweede dag op het eiland doorgebracht. ’s Ochtends hebben we wederom traditionele huizen bezocht en een traditionele dansceremonie bijgewoond. Daarnaast hebben we uiteraard ook weer een zeer indrukwekkende brok steen bezocht (beter bekend als ‘koningsgraf’). Rond lunchtijd hebben we het gewaagd te voet op zoek te gaan naar de German Bakery die zich ergens moest bevinden. Resultaat: heerlijk gebak en heerlijk brood, wat een verlichting na 7 weken! De rest van de dag bestond uit hangen en niksen, ook wel eens lekker.

Het weekend stond vooral in het teken van reizen. We zijn van Noord-Sumatra (Utara) naar West-Sumatra (Barat) gereisd. Hierbij zijn we héél veel rijstvelden gepasseerd. Op deze velden, waar het grootste deel van de bevolking werkt, wordt na een groeiduur van drie maanden twee keer per jaar geoogst. Afhankelijk van de irrigatie wordt in de tussentijd de geliefde chili verbouwd. Ook hebben we een fruitplantage bezocht, waar je proeft wat écht verse ananas betekent. In Sipholon hebben we nog een korte stop gemaakt bij de niet-al-te-fris ruikende zwavelbronnen. De geur van rotte eieren heeft nu niet echt een prettige bijdrage geleverd aan deze trip. Onze lunch hebben we zaterdag genuttigd in Tarutung, een christelijk pelgrimsoord in de bergen. ’s Middags hebben we meer kuilen dan weg gezien, gevoeld en geproefd. Zondag zijn we onderweg gestopt bij de leveranciers van onze kruiden: plantages met saffraan, kaneel, koriander, laurier, vanille en ook de (door apen uit de boom gehaalde) kokosnoten mochten niet ontbreken. In de bergen hebben we de vele moslimscholen gezien. Kinderen gaan hier van hun 7e tot 15e levensjaar op kost (één hutje van ±6m2 voor 4 kinderen) om zo hopelijk een goede vervolgstudie of baan bij de overheid te kunnen bemachtigen na afronding van hun religieuze opleiding.
Hoogtepunt op deze zondag was de pauze in het stadje Banjol, waar we de equator zijn gepasseerd. Niet dat dit nou zoveel voorstelt, maar hier moet je natuurlijk enkele foto’s gemaakt hebben.

Na een overnachting in het dorpje Bukittinggi, hebben we de volgende ochtend (maandag 18 juni) een stadstour alhier gemaakt. Een half uurtje vonden we voldoende voor de bezichtiging van Fort de Kock en haar dierentuin (arme beesten). In Ngarai Sianok heeft de jongere generatie van ons reisgezelschap ’s middags een wandeling door bamboeoerwoud en rijstvelden gemaakt. Erg mooi! De rest van de dag hebben we rustig besteed om fit aan de volgende uitdaging te kunnen beginnen.

Dinsdag zijn we namelijk vertrokken naar Harau Valley. Net voor aankomst besloot de band van ons busje het te begeven; dan maar een extra stukje wandeling door het dorpje. Ons verblijf voor de komende nacht: Iqbal Homestay, een ecologische hut. Oftewel back to basic zonder stromend water en zonder elektriciteit. Snel zijn we met onze gids de vallei ingelopen. Een mooie tocht met een lunch en wat verkoeling bij een niet-toeristische waterval. Na de tocht zijn we met een motortje met zijspan (becak) door de vallei naar een afgelegen waterval gereden. Bij het afstappen heb ik mezelf mijn eerste blijvende souvenir bezorgd door de ‘knalpot’ (uitlaatpijp) te kussen met mijn been. Resultaat: een flinke brandwond…shit happens. Toch moest de waterval beklommen worden; een super ervaring. Teruggekomen bij de hut hebben we relax in de hangmat gelegen en later verse vis van een eigen gestookt vuurtje gegeten…candlelight dinner in niemandsland…Geweldig!

De volgende ochtend zijn we naar het einddoel van onze rondreis gereden: Padang. Onderweg zijn we gestopt bij het paleis in Pagaruyung. Van hieruit werd in het verleden het Minangkabau volk geregeerd. Dit is een volk in West-Sumatra dat bekend staat om het matriarchale samenlevingspatroon. De vrouw is hier duidelijk de baas! Verder zijn we nog gestopt bij een koffieplantage en de Anai Vallei en waterval. Aangekomen in Padang hebben we kort een bezoek gebracht aan de shopping mall om vervolgens heerlijk te slapen in ons veel te luxe hotel aan zee :).

Donderdag was er het definitieve afscheid van Sumatra en zijn we naar wereldstad Kuala Lumpur (Maleisië) gevlogen. Na een lekkere lunch in chaotisch China Town, hebben we een flinke wandeling door de stad gemaakt. Kennismaking met de KL Tower en de Petronas Twin Towers mocht natuurlijk niet ontbreken. Maaike en ik besloten het te wagen het nachtleven van KL te verkennen…En dat hebben we geweten: de eerste club die we binnenstapten, bleek meer te zijn bedoeld voor oude Westerse mannen en jonge Aziatische dames. Toen we plots voor hetzelfde type vrouw als de Aziatische dames werden aangezien (‘can give you everything’, ‘hotel room’) besloten we het maar voor gezien te houden. De volgende club bleek ook niet aan ons besteed. Na een lange nachtwandeling hebben bruisend Kuala Lumpur toch weten te vinden (tip: area Jalan Bukit Bintang) en een topnacht gehad. Dat de wekker een half uur na de landing in het hotel alweer ging, was de domper van de dag ;)

Als je dan eenmaal in Kuala Lumpur bent, wil je natuurlijk ook DE torens in. Om tickets voor de Petronas Twin Towers (452m hoog!) te bemachtigen moet je echter wel al om 8 uur ’s ochtends in de rij staan. Uiteindelijk wisten we de laatste tickets voor de rit van 12.15 te bemachtigen. Wachtende op dit spektakel hebben we door het mooie park rondom de torens en de mall gewandeld. Er is zelfs een ‘atletiekbaan’ aangelegd in dit park! Uiteindelijk was het mooie uitzicht over KL het wachten waard. De rest van de dag heeft Maaike haar spullen gepakt en heb ik alleen maar geslapen. ’s Avonds hebben we Maaike naar het vliegveld gebracht en is zij teruggevlogen naar Duitsland.

Pap, mam en ik zijn vandaag naar Sanur (Bali) gevlogen en zullen hier een weekje doorbrengen.

Nieuwe belevenissen volgen snel :)

Liefs, Olga

Ps. De foto’s zijn nog steeds te vinden onder de volgende link:
https://www.facebook.com/media/set/?set=a.386526394729859.86280.100001175047193&type=3&l=88392d4256