De eerste dagen
Door: olgasampers
Blijf op de hoogte en volg Olga
01 Mei 2012 | Indonesië, Palembang
Hoihoi!
Even een flinke update vanuit het inmiddels iets afgekoelde Palembang!
Zaterdag ben ik zoals aangekondigd gaan wandelen in de hoop een fruitwinkeltje/kraampje tegen te komen, helaas heb ik deze niet kunnen vinden. ´s Middags zou ik gaan lunchen met Yiska, maar dit werd gecancelled en omgezet in een diner. Overdag heb ik dan ook vooral niks gedaan en zelfs een beetje aan mijn portfolio gewerkt. ’s Avonds zijn we met Yiska’s gezin (en de nanny) gaan eten in een nieuw seafood restaurant. Bij binnenkomst zwommen alle vissen nog vrolijk in het rond, bij vertrek was er geen krab, kreeft, garnaal, inktvis of andere vis meer te bekennen. Het eten was erg lekker, nadeel was de 1/4x-hollandse portie.
Zondagochtend besloot ik een wandeling te maken om nog één keer te genieten van de onvoorwaardelijke aandacht voor ik deze moest gaan delen met Carmen. De ontdekkingsreis bracht de nodige avonturen met zich mee. Na met de mannen van de garage op de foto te zijn geweest, heb ik mezelf bekroond tot meest populaire vrouw in de wijk. De aandacht werd op sommige momenten een beetje too much (zie update facebook) en Carmens komst was dan stiekem ook meer dan welkom. Om half 2 hebben we Carmen opgehaald van het vliegveld. Vervolgens zijn we gaan lunchen in de mall, boodschappen gaan doen in een andere mall en om 8 uur ’s avonds arriveerden mijn nieuwe buurvrouw en ik weer in het guesthouse. Dit klinkt natuurlijk als een idioot lange tijd en dat is het ook…een snelle boodschap doen, zit er op zondag in de mall niet in. De kassadames hebben hier gemiddeld zo’n 10 aanslagen per minuut en afrekenen duurt minimaal 3 minuten per klant: tel uit die winst…
Na een slopende dag was het tijd om ons klaar te maken voor de eerste stagedag en vroeg ons nest in te kruipen.
Om kwart voor 2 ’s nachts werd mijn nachtrust ruw verstoord door de donder, bliksem en liters regen. Ook bleek de lunch uit de mall niet helemaal goed te zijn gevallen en de rest van de nacht heb ik dan ook kronkelend van de buikkrampen in bed doorgebracht. Even voor 5 lukte het opnieuw in slaap te vallen, maar na ongeveer een half uurtje werd de nachtrust weer verstoord. Dit keer door mijn attente buurvrouw, die wilde voorkomen dat ik me zou verslapen op onze eerste stagedag. Jammer was dat haar telefoon nog op Balinese tijd stond en ze dus een uur te vroeg was (eigenlijk was de hele situatie best grappig, maar daarvoor had je er vast bij moeten zijn ;)). Om half 7 zijn we vervolgens vertrokken naar het ziekenhuis, waar we om kwart voor 7 als twee brave en naïeve Nederlandse studenten zaten te wachten op de kinderafdeling. Resultaat: om half 9 zaten we nog te wachten. Na eindelijk kennis te hebben gemaakt met enkele artsen, begon de visite. Helaas was zowel mijn buik als hoofd het hier niet mee eens en om 10 uur ben ik dan ook naar huis gegaan om de dag verder slapend door te brengen.
’s Avonds zijn we nog lekkere nasi gaan eten en hebben we een bakkerij (mam, ik begin al meer respect te krijgen voor brood) gevonden. Hier hebben we onze Koninginnedag gevierd met een broodje hagelslag.
En vanochtend, was het dan ook eindelijk voor mij zover! Carmen had me al nieuwsgierig gemaakt naar alle exotische ziektebeelden die er op onze afdeling te vinden zijn en het bleek inderdaad erg interessant en heftig. Van zware ondervoeding, tot thalassemie, endocarditis, cardiomyopathie enz. je vindt het hier allemaal op de kinderafdeling. Het meest bijzondere is op dit moment een 7 weken oude Siamese tweeling. Hier schijnt het zo’n 1-2x per jaar voor te komen, in NL is er slechts ooit één Siamese tweeling beschreven. De kindjes zijn met hun onderlijfjes aan elkaar verbonden, ze hebben maar één anus en het is nog niet gelukt hun verdere buikorganen in beeld te brengen. Het plan is om ze met een leeftijd van ± 3 maanden operatief van elkaar te scheiden. Als we heel veel geluk hebben, kunnen we hier nog net bij zijn. Verder werd ons meteen duidelijk gemaakt dat we wel degelijk iets moeten doen hier, voor donderdag staat dan ook onze eerste presentatie op het programma, tjakka.
Ons sociale leven komt ondertussen ook aardig op gang. Naast Yiska, hebben we inmiddels contact gelegd met een internationale rechtenstudent die inwoont bij een Duits gezin. We zijn uitgenodigd om hier vanavond te gaan eten, dus we laten ons verrassen.
Voor wie wil weten hoe mijn reisschema eruit ziet, dit is terug te vinden onder het kopje ‘reis’.
Ook zal ik binnenkort informatie plaatsen over de stad waar we verblijven :)
Sterkte met uitbrakken en jullie horen snel weer!
Liefs, Olga
Even een flinke update vanuit het inmiddels iets afgekoelde Palembang!
Zaterdag ben ik zoals aangekondigd gaan wandelen in de hoop een fruitwinkeltje/kraampje tegen te komen, helaas heb ik deze niet kunnen vinden. ´s Middags zou ik gaan lunchen met Yiska, maar dit werd gecancelled en omgezet in een diner. Overdag heb ik dan ook vooral niks gedaan en zelfs een beetje aan mijn portfolio gewerkt. ’s Avonds zijn we met Yiska’s gezin (en de nanny) gaan eten in een nieuw seafood restaurant. Bij binnenkomst zwommen alle vissen nog vrolijk in het rond, bij vertrek was er geen krab, kreeft, garnaal, inktvis of andere vis meer te bekennen. Het eten was erg lekker, nadeel was de 1/4x-hollandse portie.
Zondagochtend besloot ik een wandeling te maken om nog één keer te genieten van de onvoorwaardelijke aandacht voor ik deze moest gaan delen met Carmen. De ontdekkingsreis bracht de nodige avonturen met zich mee. Na met de mannen van de garage op de foto te zijn geweest, heb ik mezelf bekroond tot meest populaire vrouw in de wijk. De aandacht werd op sommige momenten een beetje too much (zie update facebook) en Carmens komst was dan stiekem ook meer dan welkom. Om half 2 hebben we Carmen opgehaald van het vliegveld. Vervolgens zijn we gaan lunchen in de mall, boodschappen gaan doen in een andere mall en om 8 uur ’s avonds arriveerden mijn nieuwe buurvrouw en ik weer in het guesthouse. Dit klinkt natuurlijk als een idioot lange tijd en dat is het ook…een snelle boodschap doen, zit er op zondag in de mall niet in. De kassadames hebben hier gemiddeld zo’n 10 aanslagen per minuut en afrekenen duurt minimaal 3 minuten per klant: tel uit die winst…
Na een slopende dag was het tijd om ons klaar te maken voor de eerste stagedag en vroeg ons nest in te kruipen.
Om kwart voor 2 ’s nachts werd mijn nachtrust ruw verstoord door de donder, bliksem en liters regen. Ook bleek de lunch uit de mall niet helemaal goed te zijn gevallen en de rest van de nacht heb ik dan ook kronkelend van de buikkrampen in bed doorgebracht. Even voor 5 lukte het opnieuw in slaap te vallen, maar na ongeveer een half uurtje werd de nachtrust weer verstoord. Dit keer door mijn attente buurvrouw, die wilde voorkomen dat ik me zou verslapen op onze eerste stagedag. Jammer was dat haar telefoon nog op Balinese tijd stond en ze dus een uur te vroeg was (eigenlijk was de hele situatie best grappig, maar daarvoor had je er vast bij moeten zijn ;)). Om half 7 zijn we vervolgens vertrokken naar het ziekenhuis, waar we om kwart voor 7 als twee brave en naïeve Nederlandse studenten zaten te wachten op de kinderafdeling. Resultaat: om half 9 zaten we nog te wachten. Na eindelijk kennis te hebben gemaakt met enkele artsen, begon de visite. Helaas was zowel mijn buik als hoofd het hier niet mee eens en om 10 uur ben ik dan ook naar huis gegaan om de dag verder slapend door te brengen.
’s Avonds zijn we nog lekkere nasi gaan eten en hebben we een bakkerij (mam, ik begin al meer respect te krijgen voor brood) gevonden. Hier hebben we onze Koninginnedag gevierd met een broodje hagelslag.
En vanochtend, was het dan ook eindelijk voor mij zover! Carmen had me al nieuwsgierig gemaakt naar alle exotische ziektebeelden die er op onze afdeling te vinden zijn en het bleek inderdaad erg interessant en heftig. Van zware ondervoeding, tot thalassemie, endocarditis, cardiomyopathie enz. je vindt het hier allemaal op de kinderafdeling. Het meest bijzondere is op dit moment een 7 weken oude Siamese tweeling. Hier schijnt het zo’n 1-2x per jaar voor te komen, in NL is er slechts ooit één Siamese tweeling beschreven. De kindjes zijn met hun onderlijfjes aan elkaar verbonden, ze hebben maar één anus en het is nog niet gelukt hun verdere buikorganen in beeld te brengen. Het plan is om ze met een leeftijd van ± 3 maanden operatief van elkaar te scheiden. Als we heel veel geluk hebben, kunnen we hier nog net bij zijn. Verder werd ons meteen duidelijk gemaakt dat we wel degelijk iets moeten doen hier, voor donderdag staat dan ook onze eerste presentatie op het programma, tjakka.
Ons sociale leven komt ondertussen ook aardig op gang. Naast Yiska, hebben we inmiddels contact gelegd met een internationale rechtenstudent die inwoont bij een Duits gezin. We zijn uitgenodigd om hier vanavond te gaan eten, dus we laten ons verrassen.
Voor wie wil weten hoe mijn reisschema eruit ziet, dit is terug te vinden onder het kopje ‘reis’.
Ook zal ik binnenkort informatie plaatsen over de stad waar we verblijven :)
Sterkte met uitbrakken en jullie horen snel weer!
Liefs, Olga
-
01 Mei 2012 - 08:46
Yvonne:
Klinkt allemaal erg goed! Naja op de buikkrampen na, lijkt mij niet heel erg fijn op de eerste dag. Groetjes aan Carmen, succes met alle exotische ziektebeelden :)
X -
01 Mei 2012 - 17:36
Ria Sampers:
Leuk meid dat uitgebreide verslag.
We hebben tot nu toe nog niet gereageerd maar zijn toch ontzettend nieuwsgierig en lezen alles en elk berichtje. We vinden dit kei-leuk maar hopen wel dat je je in orde blijft voelen.
groetjes pap en mam -
01 Mei 2012 - 17:52
Christianne:
Wat een exotische ziektebeelden! klinkt veel interessanter dan al die astma-aanvallen in Nederland die ik in november zag... Veel plezier en groetjes aan Carmen!
X Christianne -
01 Mei 2012 - 18:18
Olga:
Hee ollie,
klinkt goed! super interessant al die zeldzame ziektebeelden!
Nog heel veel plezier daar..
xx
ps. is die rechtenstudent knap?:P
-
01 Mei 2012 - 18:20
Caro:
Dit laatste bericht was van mij... er is iets misgegaan ;) -
02 Mei 2012 - 11:10
Char:
Hoi Olga,
Wat een verhaal ;) hopelijk is je lichamelijke toestand weer tot rust gekomen!
Geniet ervan en steek vooral veel op van de ziektebeelden. Hou ons op de hoogte over de Siamese tweeling.
xx -
02 Mei 2012 - 16:58
Edith & Thijs:
Nou,nou, nog geen week daar en al heel wat mee gemaakt. We zullen je verhalen blijven lezen ,want we zijn natuurlijk erg nieuwsgierig wat je nog allemaal tegenkomt. Wat interessant een Siamese tweeling, zou ik ook wellen eens willen zien!
Olga, geniet van je stage en " Kiek auch oet"!
Groetjes van Thijs & Edith -
05 Mei 2012 - 12:13
Suus:
Haa Ollie!
Sow det is nog ins geneeskunde ;) kinse 't mit eige uig zeen en neet allein oet 'n book! Ech gaaf deh siamese tweeling, hoapelik moogse auch nog bie deh operatie zeen.. Missjien kinne ze dem waal 'n weakse vervreuge ;) Hub gr nog meer interessante dinger gezeen? :D
Duit dien boek weer normaal? ;)
Ich mis waal mien maatje om bevrijdingsfestival mit te vieren! Helaas reagent 't hie.. dus zo veul zin hub ich auch neet meer om te goan (in Vlissingen :p)
Liefs, Suus
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
