Safe Our Slaapkamer

Hallo!

Inmiddels zijn er weer bijna twee weken verstreken en is het tijd voor een update. Het wordt een lange!

We zijn gebleven bij zaterdag 22 juni, de zaterdag van het Lawfest. Om de tijd te doden hebben Caro en ik eerst geshopt en met Mitha gegeten op Simpang Lima. Vervolgens werd de avond gevuld met bandjes, die ermee door konden.. Hoofdact op dit feest van de rechtenfaculteit waren echter de Pompon Boys: een twintigtal mannelijke cheerleaders. De eerste paar minuten dacht ik alleen maar “die zijn gek”, dit sloeg al snel om in “doe mij die maar”. Deze kerels konden dansen, geweldig! Ik heb nog twee dagen nagelachen..

Zondagochtend werd er met Linda en Caro sandwich ontbeten. Bijna hetzelfde als thuis verse broodjes in het weekend, mm :). Na dit culinaire hoogstandje, waren we klaar voor een cultureel hoogstandje: Sam Po Kong. Dit is een Chinese tempel hier in Semarang, gebouwd ter eren van admiraal Cheng Ho, die 7 vloten over de wereld wist te leiden in het begin van de 15e eeuw. Mogelijk ontdekte deze man Amerika eerder dan Columbus? Om bij te komen van al deze nieuwe kennis over wereldgeschiedenis, zijn we na de tempel relax gaan zwemmen in Hotel Horison. De dag werd goed afgesloten met een etentje bij een Japanse warung. Voor we naar huis vertrokken, was ik zo snugger om een slagboom op mijn hoofd te laten landen, dit is duidelijk geen aanrader…

Maandag was ik al vroeg uit de veren om in het ziekenhuis de brief voor mijn nieuwe visumaanvraag op te halen. Helaas werd deze afspraak een kwartier na het afgesproken tijdstip geannuleerd.. Indonesië. De rest van de dag heb ik geshopt en 's avonds nogmaals met Ica geshopt om een jurk voor de bruiloft van de volgende zaterdag te kopen. We eindigden de avond met een drankje in Basilia (een Italiaans restaurant waar alles home-made is), waar we ook Lukita, Frido en Jordan troffen. Het leven is gezellig hier.

Nou, de dinsdag weer een nieuwe poging. Om 6.45 heb ik de brief opgehaald in het ziekenhuis. Dit is echt geen tijd voor een blanke, maar maak dat de moslims maar eens duidelijk. Vervolgens heb ik weer de nodige uurtjes bij de immigratie doorgebracht. Aan het einde van de middag zijn Mirek, Linda en ik voor een traditionele massage geweest. Dat lopen op de rug door die masseurs/masseuses blijft toch een beetje vreemd. Avondeten heb ik gedeeld met Caro. We hebben zelf salade gemaakt van aardappelen, komkommer, tomaat en ui (sla en andere opties, waren gewoonweg niet in de mall te vinden) en daarnaast aardappelgratin gegeten. Suus, nu ben je vast nog meer gerustgesteld? ;)

Een meeting met Prof. Tri vormde het goede begin van de woensdag. Tot dusverre is ze erg tevreden met het verslag en ze kwam dan ook met het voorstel het volgende week (tijdens het posten van deze blog deze week) af te ronden. Vervolgens ben ik met Caro gaan lunchen bij Dante’s coffee en besteedde ik de middag aan het schrijven van het onderzoeksverslag . Life muziek in Copa Kopi vormde het programma voor de avond. Hierbij maakte ik kennis met de gezellige zus (en haar man) van Zakia. Een Nederlandse invasie!

Donderdags moest ik opnieuw naar de immigratie. Op dag 2 moet je namelijk betalen. Proberen duidelijk te maken dat geld overhandigen misschien ook tegelijk met één van de andere afspraken kan, is vergeefse moeite. De rest van de dag heb ik besteed aan analyseren, schrijven en shoppen. Met Fridolin, Jordan (namen zijn soms heel goed in het verraden van nationaliteiten) en Caro zijn we in de avond bij een Chinese warung gaan eten. Vervolgens heb ik “dag” tegen Caro gezegd, die voor haar visumverlenging een week naar het buitenland moet.

Vrijdagochtend 28 juni heeft een bezoek aan de traditionele markt Johar de hele ochtend opgevuld. Vervolgens, guess… mocht ik weer naar de immigratie. Vandaag voor alleen ophalen van het paspoort. In de middag had ik met Mirek afgesproken voor een drankje en het overhandigen van de bijbel (Lonely Planet) en daarna ben ik weer wezen shoppen. De outfit is eindelijk compleet!
’s Avonds hing er een niet te harden geur in mijn slaapkamer. Het was al een aantal weken niet erg fris, maar dit was de climax…Na de nodige antimuggen spray lukte het uiteindelijk in slaap te vallen.

Zaterdag stond in het teken van verslag schrijven en de trouwerij. Na tot in den treure geshopt te hebben en er een week naar uitgekeken te hebben, was het eindelijk zover, optutten. Wat had ik hier zin in! De intentie van voorgaande opmerking is trouwens niet sarcastisch.. Het is misschien moeilijk te geloven, maar dagelijks afritsbroeken dragen, zorgt ervoor dat je soms zin hebt om even helemaal een tuttebel te zijn ;). Voor ik me met de leuke dingen kon bezig houden, moest er eerst nog even een noodzakelijk klusje geklaard worden: larven in en om mijn bed…lekker…In combinatie met de frisse geur, kun je al raden wat dit betekent. Een mannetje is op het dak geweest, maar kon niks vinden. Dan zal het probleem wel opgelost zijn.
De bruiloft was mooi. Het bruidspaar straalde en ik heb veel bekenden getroffen. Daarnaast hielp Ica (mijn host sister) mee en was daarom traditioneel gekleed, leuk om te zien. Bij thuiskomst stond me een minder aangename verrassing te wachten, larven op het kussen. Het werd een kort nachtje op de bank in de woonkamer.

De king rat (een rat met het formaat van een kat) werd zondag dood en met nog maar de helft van zijn lichaam, van het dak gehaald. Even leek het probleem opgelost, maar met een nieuwe lading larven in en om het bed en een kakkerlak in bed, bleek al gauw dat dit niet het geval was. Dit weekend heb ik meer gepoetst dan in 6 jaar Maastricht bij elkaar opgeteld. Met Ica heb ik uiteindelijk de plinten met tape afgeplakt, laten we hopen dat dit helpt…Ik begin al bijna te bidden…
Lunch en diner hebben we gezellig buiten de deur genuttigd. Thuis heb ik om de één of andere reden niet zoveel honger. Zondagavond heb ik me (na slechts 2 larven te hebben verwijderd) toch in mijn bed gewaagd.

Maandagochtend was mijn bed nog steeds larvenvrij, jeej! Met Ica en Maya heb ik ’s middags een drankje in Basilia gedronken en de rest van de dag heb ik besteed aan alledaagse klusjes en…schrijven!

Dinsdag werd het badpak weer uit de kast getrokken en ben ik gaan zwemmen met Fathah and friends. Hard gezwommen werd er niet, maar als je snel op de hoogte wilt zijn van alle nieuwe universiteitsroddels, dan is dit het juiste gezelschap. Net voor middernacht heb ik de eerste, prille versie van het onderzoeksverslag ingeleverd. Het einde komt in zicht!
Special thanks gaat deze avond trouwens uit naar mijn nieuwe homies, die door hun overgebleven voedsel in een open prullenbak in de keuken te deponeren de aanloop van ratten op pijl houden.

Woensdag heb ik weer gezellig met prof. Tri afgesproken en de eerste feedback gekregen op het verslag. We zijn er nog niet helemaal ;). In de middag heeft het dinsdaggezelschap me opgehaald voor karaoke. Met zangers naar karaoke gaan, is niet goed voor je zelfvertrouwen. Aansluitend hebben we lekker pittig gegeten bij Special Sambal. Tip voor contactlensdragers: als je net met je handen sambal hebt zitten eten, gebruik dan de andere hand om je lenzen uit te doen, oeps.

Donderdag 4 juli heb ik nog wat administratieve zaakjes geregeld en heb ik me in de middag bezig gehouden met een nieuwe slaapkamerplaag. Dit keer waren het de mieren die van het dak omlaag kwamen vallen. Niet de mieren van normaal formaat, nee die grote dikke. Het lijkt een gebed zonder einde (en poetsen zonder einde).

En nu is het tijd om een super weekend tegemoet te gaan, want Loes (mijn universiteitsmaatje) en Pleun (zus) zijn in het land!!! Er staat vanaf vandaag dan ook een weekje vakantie gepland: straks vertrek ik naar Jogja om daar de dames te treffen. Zondag komen we samen naar Semarang voor een ééndaagse citytrip om vervolgens door te reizen naar de paradijselijke Karimunjawa eilanden :D

Fijne vakantieee!

Liefs!

Ps. De fotolink:
https://www.facebook.com/media/set/?set=a.509205292461968.1073741826.100001175047193&type=1&l=0505b224ad